Kim bilebilirdi ki
Bilmeden konuşmak, bakmadan görmek kadar zor.
Artık tüm sokaklar benim.
Ellerimle tutunuyorum sımsıkı hayata.
Zaman sadece benim üstümden akıyor.
Vedalaşmadan gittim.
Artık çok uzağım.
Arkamdan bakmanıza ihtiyacım yok.
Artık kendimle sevişebilirim.
Artık sonsuz aşkıma kavuşabilirim.
Benim için tek sonsuz olan şeye…
Kendime…
Muhtaç değilim sevginize.
Hepiniz bencillikle süslenmiş kıyafetler giyiyorsunuz.
Önyargılıyım. Ama haklıyım. Değişemeyeceksiniz.
Unutuyorsunuz yaşamayı.
Sularda kaybolarak ölmek isterim.
Otuz üçüm’ de…
Çırılçıplak, uzun saçlarım ve pis sakalımla…
Tüm karmaşıklıklardan, hepsinin düşüncelerinden kurtulmuş olarak.
Size göre değilim, bana göre değilsiniz.
Nefret kusmak bana göre değil.
Ben yaşamak istiyorum. Kan kırmızı kanımla, küçücük ellerimle ve ela gözlerimle…
14.09.2009
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder