Kalk, uyan!

Korkuyorum aslında anlatmaya.
İnsan hiç yazmaktan korkar mı?

İnsanların ismi olması bir anlamda kötü
Keşke herkesin adı Melek olsaydı.
Belki adına yakışır bir hayat yaşamaya daha çok özen gösterirdi.
Yaşadığım –iyi ya da kötü açıdan- bir şeyi güvendiğim birine anlatmak hata mı?
En büyük hata da bu ya.
Güvenmek…
Ve Anlattığım için bir süre sonra acı-çile çekmem doğru mu?
Korkuyorum bu aralar birçok kişiden ve şeyden.
Her zaman iyimser olamıyor işte insan.

Artık dostlarım apak kâğıtlar.
Onlardan hiçbir şeyi saklamıyorum.
Saklamak ta istemiyorum.
Çünkü eğer anlatamazsam içimde kalıyor ve daha çok acı çekiyorum.
Bir şeylerden kurtulmanın yolunu yazmak olarak görüyorum.

‘’Bir kere düştün mü bir daha kalkamazsın’’ felsefesini benimseyeceğim bir süreliğine.